Zomaar een stuk uit het schriftje van Lieke:
Lieke was het er vanmorgen helemaal niet mee eens dat ze naar school moest. Dit liet ze goed merken. Ze wilde niet in haar stoel spelen en ook niet in de bedbox. Dus hebben we maar even geknuffeld en liedjes gezongen. Gelukkig werd Lieke toen rustig en kon ze weer gezellig kletsen. Ze heeft haar fruit prima gegeten. Na het fruit hebben we gekleurd en mocht Lieke mee naar de snoezelruimte. Ze heeft lekker liggen springen op het waterbed. Terug in de klas is Lieke in de bedbox in slaap gevallen. Nu heeft ze net pap gegeten en zit ze lekker in haar stoel te spelen!
Actieve Lieke vandaag bij de fysiotherapie, ze oefent er flink op los. Vandaag de nadruk op het steunen op de armen. In buiklig klein kusssen onder de buik om zo te steunen op de armen. In zit achter een klein tafeltje haar op de ellebogen laten steunen (met hulp en druk op de schouders).
In de gang kom ik een enthousiaste Judith tegen, Lieke gaat echt vooruit en ze gaat Lieke weer een keer filmen tijdens de fysiotherapie!
Lieke heeft een heel grappig werkje bij zich in haar tasje als ik haar ga ophalen: een doorzichtig plastic douchemutsje met een grote blauwe waterdruppel erop bevestigd. De druppel heeft Lieke geschilderd en er staat een tekst op: 'Fijne vakantie en houd het droog!'.
Ook zit de flessenpost in haar tasje, de schoolkrant zeg maar, en ook hier staan een aantal leuke stukjes tekst in.
Bericht van de Ijsberen met de regels: 'In tegenstelling tot wat veel mensen denken, óók ijsberen houden van de zomer. Lekker buiten, genieten van het zonnetje, van de wind en alle geluiden, die we binnen niet kunnen horen.'…'Lieke en Robyn kunnen niet stilzitten en zijn altijd druk in de weer met al het speelgoed dat mee naar buiten gaat'.
In het afscheidsstukje van Renee (leerling) benoemt ze bijzondere momenten van ieder kindje. Over Lieke schrijft ze: 'Lieke, wanneer ze grapjes uithaalt waarbij ze duidelijk om een reactie vraagt. Wanneer ze die reactie krijgt kan ze als kleinste van de groep het hardste lachen!'.
Bij stagiaire Eva, staat in het afscheids stukje een gedicht dat ons erg raakt:
Lichaamstaal
Boekdelen kan ik spreken, in houding en gebaar.
Geen letters, woorden en hele zinnen, wordt men bij mij dan ook gewaar.
Wel kan men zien 't hele verhaal, van boosheid, liefde of verdriet.
't Is van mijn lichaam af te lezen, zo moelijk is dat lezen niet.
Een geluidloos schrijven, zonder woorden.
Men noemt dat non-verbaal.
Iedereen kan schrijven, haar eigen lichaamstaal!
Nog drie weken en dan heeft Lieke vakantie. We zullen de warmte van de IJsberen missen!