Zoals altijd belt dr Bok op de afgesproken tijd. We hebben een fijn gesprek; samen komen we tot de conclusie dat voor wat betreft het huilen na het eten de reflux medicijnen tijdelijk verhoogd worden. Misschien dat ze toch teveel zuur heeft..een paar dagen de tijd geven, dan hebben we weer contact.
En dan de tandjes..dr Bok vindt ook dat de gaatjes gerepareerd moeten worden, het mag niet zo zijn dat Lieke pijn heeft en niet meer wil eten..Maar die narcose..’ Niet iedere anesthesist mag Lieke onder narcose brengen, het moet een ervaren kinderanesthesist zijn’ In Veldhoven zit zo’n anesthesist en ik merk dat hij een grote voorkeur heeft voor Veldhoven en gaat uitzoeken wat mogelijk is. Fijn dat we hier hetzelfde over denken, ik ben blij dat we contact hebben gezocht. Nu even afwachten tot de tandarts ook dr Bok heeft gesproken.
Aan het einde van het telefoongesprek steek ik een vet compliment over ons boek in mijn ‘broekzak’!!
Toch blijft de onrust..narcose…
Lieke en ikzelf drinken in de middag thee en eten een heerlijke tompouce bij Kelly, Lieke’s logopediste vanuit Blixembosch. Een vertrouwd weerzien!
Hoi Linda en Bart
Wat een mooie weblog over Lieke en jullie gezin.
Ik wil je ook nog een compliment geven over je boek,prachtig verwoord ,ik heb het na je presentatie in mijn 4 nachtdiensten helemaal uit gelezen!! Mijn collega’s die ik nieuwsgierig had gemaakt wilden het ook graag lezen ik zei; nee, ga maar het boek kopen,(haha)de opbrengst komt goed terecht.
Wel zorgelijk dat ze onder narcose moet voor haar tandjes toch heel wat he? weer spannend voor jullie.
Nou heel veel sterkte…
hopelijk zien we jullie met carnaval,
zowiezo zou ik het (en Erwin) leuk vinden als jullie eens een keertje koffie kwamen drinken ofzo.
groetjes Nicole en ook namens Erwin